پرنده ی سفید
در جستجوی صلح و آرامش
پرنده ی سفید
در جستجوی صلح و آرامشدرباره من
پرنده ی سفید با یه برگ زیتون همه جای دنیا نماد صلحه؛ و من همون پرنده ی سفیدم که از دنیا و آدماش فقط توقع صلح و آرامش و عشق دارم!
این وبلاگ رو ساختم چون می خواستم از دلم بنویسم و دل کسایی که دوروبرم هستن و دوسشون دارم.
می خواستم جایی باشه واسه حرفایی که گاهی گفتنشون تو دنیای واقعی سخته...
روزای اول فکر نمی کردم بتونم تو دنیای مجازی دوستای زیادی پیدا کنم... فکر نمی کردم خواننده های زیادی داشته باشم.
امروز... خواننده های زیادی ندارم... اما دوستای خوبی پیدا کردم... دوستایی که شاید از بعضی از دوستام تو دنیای واقعی بهم نزدیک ترن:)
ادامه...
مرگ مردن نیست!!!
و مرگ تنها نفس نکشیدن نیست!!!
من مردگان بی شماری را دیده ام
که راه می رفتند...
حرف می زدند...
سیگار می کشیدند...
و خیس از باران...
انتظار و تنهایی را درک می کردند.
شعر می خواندند...
می گریستند...
قرض می دادند...
قرض می گرفتند...
می خندیدند و
گریه می کردند...
صفحه ی ۴۳ از کتاب سالهاست که مرده ام
زنده یاد حسین پناهی
آره... مرگ تنها نفس نکشیدن نیست...
گاهی نفس کشیدن هم معنای زندگی نمی ده...
وقتی احساس تکرار و روزمرگی می کنی...
دیگه فقط نفس می کشی اما زندگی نمی کنی...!
چون توی روزمرگی گم شدی...
واسه بیرون اومدن از این تکرار چی کار می شه کرد؟
زندگیمون خلاصه شده در :
صبحانه...کار(مدرسه یا دانشگاه)... نهار...تلویزیون...شام...تلویزیون...خواب...صبحانه...
(و این قصه ادامه دارد... البته جدا از کارای کوچیک دیگه ای که از رو عادت و تکرار و روزمرگی انجانشون می دیم)
پیشنهادی داری؟... لطفا نظر بده