پرنده ی سفید
در جستجوی صلح و آرامش
پرنده ی سفید
در جستجوی صلح و آرامشدرباره من
پرنده ی سفید با یه برگ زیتون همه جای دنیا نماد صلحه؛ و من همون پرنده ی سفیدم که از دنیا و آدماش فقط توقع صلح و آرامش و عشق دارم!
این وبلاگ رو ساختم چون می خواستم از دلم بنویسم و دل کسایی که دوروبرم هستن و دوسشون دارم.
می خواستم جایی باشه واسه حرفایی که گاهی گفتنشون تو دنیای واقعی سخته...
روزای اول فکر نمی کردم بتونم تو دنیای مجازی دوستای زیادی پیدا کنم... فکر نمی کردم خواننده های زیادی داشته باشم.
امروز... خواننده های زیادی ندارم... اما دوستای خوبی پیدا کردم... دوستایی که شاید از بعضی از دوستام تو دنیای واقعی بهم نزدیک ترن:)
ادامه...
هفت سین رو دوست دارم
چون تنها چیزیه که بین"نوروز" و بقیه ی روزا تفاوت ایجاد می کنه!
گفتم:لحظه ی سال تحویل دعامون کنید...
خندید و گفت:مگه لحظه ی سال تحویل با بقیه ی لحظه ها چه فرقی داره؟ هر وقت دعا کنی صداتو میشنوه!
خندیدم و در دلم گفتم:لحظه ی سال تحویل فرق می کنه!چون من می خوام که فرق کنه!چون می دونم که فرق می کنه...
خدارو چه دیدی؟
شاید دعا کردم و "سبزه"آمین گفت و "سیب" لبخند زد!
پ.ن:برای اعتراف به کلیسا می روم
رو در روی علف های روییده بر دیوار کهنه می ایستم
و همه ی گناهان خود را یکجا اعتراف می کنم!
بخشیده خواهم شد به یقین!
"علف ها بی واسطه با - خدا – سخن می گویند"!
زنده یاد حسین پناهی
پ.ن۱:خواستم به نشانه ی شانس(!)واسه سال ۹۱ عکس یه شبدر ۴برگ خوشگل رو بذارم اما نمی دونم چرا هر کاری کردم آپلود نشد
پ.ن۲:بیاید دعای تحویل سال رو این بار به زبان شیرین پارسی در قالب یک شعر در "جمع ما" بخونید
با آرزوی سال خوش برای همه... مارو هم لحظه ی سال تحویل دعا کنید
سال نو مبارک
چهارشنبه سوری 1390
کینه ها را بسوزانیم
زردی خاطرات بد را به آتش بدهیم
و سرخی عشق را از آتش بگیریم
وآتش نفرت را در وجودمان خاموش کنیم...
"دستانت را به من بده تا با هم از روی آتش بپریم...
آنان که سوختند همه تنها بودند!"
چهارشنبه سوری مبارک
پ.ن:چهارشنبه سوری امسال برای ما روز خاصی بود...
با امید خوشبختی و شادی و سلامتی برای همه. به خصوص برای اون دو تا گلی که به خونه ی خودشون رفتن... آبجی نازم خونه ی نو مبارکتون باشه
برچسب‌ها: چهارشنبه سوری
دشنام
یکی پرسید از آن شوریده ایام
که:از یاران چه خواهی؟گفت:دشنام!
که مردم هرچه دیگر می دهندم
به جز دشنام, منت می نهندم!
"عطار نیشابوری"
یه کتابی دارم می خونم از زنده یاد عمران صلاحی...تا اینجای کتاب بیشتر جمع آوری آثار طنز پیشینیان بوده و تعریف طنزو ...
ولی کتاب جالبیه...اسم کتاب "خنده سازان و خنده پردازان" ه.
این شعر عطار رو هم از همین کتاب برداشتم.سعی می کنم بازم چیزای جالب دیگه اش رو با شما شریک بشم.
بعضی وقتا آدم ترجیح می ده از بعضی آدما چیری بهش نرسه...نه؟
برچسب‌ها: عمران صالحی
پنگوئن های آقای پاپر
فیلم "پنگوئن های آقای پاپر" رو دیدید؟
خیلی با نمکه..."جیم کری" توش بازی میکنه اما نکته ی جالب تر در مورد این فیلم اینه که پنگوئن های فیلم واقعی ان!!!! و بسیار بسیار بانمک و دوست داشتنی...
من که خوشم اومد شما هم اگه دوست داشتید ببینید.
پی نوشت:توی جمع ما به روزم لطفا یه سر بزنید و نظر بدید. برچسب‌ها: پنگوئن های آقای پاپر
آتاری
چند وقت پیش تو وسایل قدیمی یه آتاری دستی که مال بچگی هام بود رو پیدا کردم...
شاید باور نکنید اما خیلی خوشحال شدم و به یاد کودکی کلی باهاش حال کردم...
بازی هاش مثل بازی های مدرن امروزی نیست...سیاه و سفیده...صفحه اش کوچیکه...بازی هاش تکراریه و برقا که خاموش باشه چون صفحه اش مثل موبایل از خودش نور تولید نمی کنه نمیشه باهاش کار کرد...
اما هنوز هم میشه به یاد بچگی از بازی های پیش پا افتاده اش لذت برد و یاد اون موقع هایی افتاد که با بچه های همسایه گاهی تو حیاط میشستیم و آتاری هامون رو با هم جا به جا می کردیم و دور هم "الکی" خوش بودیم...
بر عکس الان که گوشی ها نمایشگر میزان شارژ دارن اون موقع خبری از این چیزا نبود...با این وجود تو بچگیم یادم نمی آد که هرگز دغدغه ی اینو داشتم که الان باتری قلمی دستگاه تموم میشه و باید یکی دیگه بخرم اما امروز با این سن و سال همش فکر می کنم...الان باتری اش تموم میشه...الان باتری اش تموم میشه!
بچه که بودیم...می دونستیم دنیا بزرگه اما دنیای ما تو حیاط خونه و نهایتا محلمون خلاصه میشد و بود و نبود خیلی چیزا و خیلی کسا رو حس می کردیم اما انگار کمتر عذاب میکشیدیم و راحت تر با مشکلات کنار می اومدیم...
امروز بزرگ شدیم...می دونیم دنیا کوچیکه اما تو بزرگی اش گم شدیم!نبود خیلی چیزا و خیلی کسا رو "می فهمیم" اما خودمون رو گول می زنیم که "عادت کردیم" ولی نمی دونم چرا اگه عادت کردیم...پس چرا روز به روز دغدغه و مشکلاتمون بیشتر میشه؟
خیلی حرفا هست واسه گفتن اما می دونم ما جونای این دوره دیگه حوصله ی خوندن نداریم...پس بقیه اش باشه واسه بعد!
پ.ن: من دوباره واسه آپلود عکس به مشکل برخوردم
...این اینترنت هر روز یه شکلی داره
من هم که کاملا حرفه ایییییییییی
برچسب‌ها: نوستالوژی